کتاب «تاریخ سینمای سیار در ایران» اثر مجید فدائی توسط حوزه هنری استان اصفهان در نشر اسپانه منتشر و روانه بازار کتاب شد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، کتاب «تاریخ سینمای سیار» که در ۲۶۸ صفحه توسط حوزه هنری استان اصفهان منتشر شده، پژوهش در موضوعی حساس از تاریخ اجتماعی و سیاسی معاصر ایران است که به ابزار نمایش و مبحث دسترسی گسترده به رسانه می پردازد. در مقطعی از تاریخ معاصر ایران، گسترده‌سازی ابزار نمایش توسط قدرت‌های جهانی، به خاطر پراکندن تصویر در اذهان ساده مردمانی بود که می‌شد، آنان را در مسیر دلخواه به حرکت در آورد. جستجو در ابعاد این نقش، در تاریخ‌نگاری سینما در ایران، سابقه چندانی ندارد. تنها با آزاد شدن دسترسی به اسناد پنهان شده در دوسیه‌ها (از جمله مرکز اسناد ملی ایران) گوشه‌های پنهان این تاریخ نانموده هرچه بیشتر کشف و بر‌ملا شده است. دکتر فدائی، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان، چه از طریق فیلم یا پژوهش‌هایش در سالیان اخیر، به گوشه‌های فراموش شده تاریخ معاصر کرمان پرداخت و با تألیف کتاب «تاریخ سینمای سیار»، پدیده سینمای سیار در سراسر ایران در عطف توجه او قرار گرفت. روی جلد این کتاب سند محور، با سه عکس تزئین شده است که عبارتند از: اتوموبیل‌های نمایش سیار، برگزارکنندگان و تماشاگران. ضمن این که در هر سه عکس، عنصر اصلی، نمایش فیلم و ذات تصویری است که قرار است به نمایش در آید و یا در خارج از کادر دوربین، در حال نمایش است. در پشت جلد تصویری از آرم اصل چهار در گستره ایران دیده می‌شود. تمام کتاب نیز حکایت نقش و مواجهه این عوامل با یکدیگر و سیاست‌های زمینه‌ای، ایدئولوژیک و هدف‌های نمایش (حتی تولید فیلم) و واکنش‌های مختلف تماشاگران در سراسر ایران است. اثر پیشِ رو حاصل دغدغه‌های ذهنی، خاطرات و جست‌وجوی نگارنده است. در واقع پژوهشگر همانند بسیاری از هم نسل‌های خود، اولین تجربه و آشنایی با تصاویر متحرک را از طریق نمایش‌های سینمای سیار در مدرسه و مراکز فرهنگی دیگر کسب کرده و در برهه‌ای از زمان و در نوجوانی، خود نیز یکی از دست‌اندرکاران نمایش فیلم به وسیله سینمای سیار بوده است. اما انگیزه اصلی انجام این پژوهش مواجه شدن با گزارش‌ها و اسناد در خصوص فعالیت سینمای سیار بین پرونده‌های بایگانی شدۀ مربوط به سینما در مرکز اسناد کرمان در حاشیه پژوهش درباره تاریخچه حضور سینما در کرمان در سال ۱۳۸۶ پدید آمد. دکتر فدائی، کتاب «تاریخ سینمای سیار» را اولین در نوع خود و روش پژوهش را توصیفی – تحلیلی معرفی کرده و افزوده است: در فصل پایانی و به عنوان نتیجه‌گیری پژوهش، فعالیت سینمای سیار قدرت‌های جهانی در ایران از منظر نظریه امپریالیسم فرهنگی «هربرت شیلر» مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. کتاب به پنج فصل عمده تقسیم شده است: ۱- سینمای سیار در جهان ۲ – سینمای سیار در ایران (این فصل به ۷ بخش تقسیم شده است). بخش ۴ «سینمای سیار آمریکا در ایران» مفصل‌ترین بخش این فصل است که از صفحه ۵۴ تا ۱۵۰ ادامه دارد و بخش ۵ متعلق به دهه ۱۳۴۰ کوتاه‌ترین و تنها سه صفحه است. ۳ – سینمای سیار و امپریالیسم فرهنگی ۴ -اسناد سینمای سیار در شهرستان‌ها انتهای پیام/